Ödenmeyen kira haksız tahrik sayılmadı

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Ankara’da sahibi olduğu mülkü iş yeri olarak kiraya veren kişi, borcunu aksatması nedeniyle kiracısıyla birkaç kez tartışma yaşadı.

Borcunu ödemeyen kiracısından iş yerini tahliye etmesini isteyen mülk sahibi, mülkünden çıkmaması nedeniyle sinirlenerek iş yerine gittiği kiracısıyla kızına hakaret etmeye başladı. Çıkan kavgada mülk sahibi tarafından bıçaklanan kiracı hayatını kaybetti.

Sanık hakkında kasten öldürme ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından dava açıldı.

Ankara 9. Ağır Ceza Mahkemesi, sanığı Türk Ceza Kanunu’nun 81. maddesinde düzenlenen kasten öldürme suçundan müebbet hapis cezasına çarptırdı.

Sanığın suçu, kiracının borcunu ödememesi nedeniyle haksız tahrik altında işlediğine karar veren yerel mahkeme, Türk Ceza Kanunu’nun 29. maddesi uyarınca sanığın cezasını 15 yıl olarak belirledi. Sanık, kasten yaralamaya teşebbüs suçundan ise beraat etti.

Kararın temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay 1. Ceza Dairesine geldi.

Daire, yerel mahkemenin kararını bozdu.

“Üst sınırdan ceza tayin edilmeli…”

Bozma kararında, sanık ile maktul arasındaki kira ilişkisinin hukuki ihtilaf niteliğinde olduğu ve bu nedenle kira borcunun ödenmemesi durumunun başlı başına haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına konu olamayacağı vurgulandı.

Kararda, olay öncesinde de maktul ile sanık arasında kira borcunun ödenmemesiyle ilgili görüşmelerde maktulün sanığa küfür etmesi nedeniyle haksız tahrik hükümlerinin uygulanabileceği ancak burada da 12 yıldan 18 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nin 29. maddesi uyarınca üst sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiği kaydedildi.

Dairenin kararında, 15 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza verilmesi bozma nedeni sayıldı.

Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmü yönünden yapılan incelemede de iddianameye göre sanığın bu suçu maktulün kızına yönelik işlediğinin iddia edildiği hatırlatıldı.

Bu suçun mağdurunun, maktulün kızı olduğu belirtilen kararda, yerel mahkemenin ise suçun mağdurunun maktul kiracı olduğunu kabul ederek hüküm kurmasının bozmayı gerektirdiği bildirildi.